Projekt kuchni krok po kroku

Kluczem do urządzenia komfortowej kuchni jest dostosowanie przestrzeni do naturalnego trybu pracy poprzez funkcjonalne rozplanowanie stref kolejno wykonywanych czynności. Radzimy, jak to zrobić.

Segregacja, mycie, obieranie, krojenie, przygotowywanie i wreszcie gotowanie – cykl obróbki produktów spożywczych jest jedną z podstawowych kwestii, jaką powinniśmy brać pod uwagę przy projektowaniu kuchni. Dostosowanie układu pomieszczenia do kolejnych etapów pracy i połączenie ich w spójny ciąg roboczy zagwarantuje nam szybkie i wygodne przygotowywanie posiłków. Wyeliminujemy w ten sposób konieczność każdorazowego przenoszenia produktów z miejsca na miejsce. Odpowiednie rozlokowanie stanowisk, w połączeniu z wyposażeniem dostosowanym do potrzeb użytkowników, sprawi że kuchnia stanie się praktycznym i przyjaznym miejscem, spełniającym oczekiwania każdego z domowników. Od czego zacząć planowanie przestrzeni?

Strefa nr 1: zapasy
Pierwszym punktem kuchennego ciągu roboczego jest obszar zapasów. W teorii, należą do niego: lodówka, zamrażarka, szafki na produkty spożywcze i spiżarnia. W praktyce, ogranicza się zwykle do sprzętów chłodzących. Ze względu na podstawową funkcję – składowanie żywności, strefa ta powinna znajdować się jak najbliżej wejścia - tak, by umożliwić szybkie rozpakowanie zakupów po ich przyniesieniu. Dzięki odizolowaniu zapasów od okna i kaloryfera, będących potencjalnym źródłem wilgoci i wysokich temperatur, zyskamy pewność, że suche artykuły spożywcze, jak makarony i inne produkty zbożowe nie stracą swoich właściwości.

Strefa nr 2: przechowywanie
Kolejny obszar to przestrzeń służąca magazynowaniu kuchennych akcesoriów, takich jak naczynia, talerze czy sztućce. Aby zachować niezbędny porządek i ułatwić odnalezienie potrzebnych przedmiotów, warto wyposażyć się w pojemne szuflady z wmontowanymi stelażami segregującymi typu cargo. Wysuwane kosze sprawdzają się szczególnie w przypadku najczęściej używanych przyborów. W strefie przechowywania warto także umiejscowić szeroki blat, który ułatwi nam segregację wyciąganej z lodówki żywności. Standardowa głębokość płaszczyzny roboczej wynosi ok. 60 cm.

Warto jednak zastanowić się nad kupnem modelu o nieco większym obszarze pracy. Z pozoru niewielka zmiana może znacząco podnieść komfort wykonywania kuchennych czynności.

Strefa nr 3: zmywanie
Nazywana „kuchennym centrum dowodzenia” strefa zmywania jest głównym punktem decydującym o poziomie higieny i czystości wnętrza. Odpowiednio dobrany duet zlewu z baterią nie tylko ułatwi mycie warzyw i owoców, ale również umożliwi komfortowe sprzątanie stanowisk roboczych.

– Kluczowym dla wyboru zlewozmywaka czynnikiem jest obecność zmywarki. Jeśli mamy taki sprzęt, wystarczy jednokomorowy model. W przeciwnym wypadku, przydatne będą dwie komory – tłumaczy Aneta Dziedzina, ekspert Grupy Armatura. Warto również zwrócić uwagę na dodatkowe funkcje dostępnych na rynku zlewozmywaków – wbudowaną deskę do krojenia czy cedzak do warzyw, które mogą okazać się przydatne przy częstym przygotowywaniu posiłków w domu. Kolejną ważną kwestią jest odpowiednie dopasowanie armatury. – W kuchennych wnętrzach sprawdzą się modele wyposażone w wyciąganą wylewkę. Tego typu baterie umożliwią nam dotarcie do trudnodostępnych miejsc. Dzięki funkcji zmiany intensywności strumienia, szybko napełnimy głębokie naczynia lub wiadra – tłumaczy Aneta Dziedzina z Grupy Armatura. – Powinniśmy także sprawdzić, czy wybrany przez nas model jest wyposażony w napowietrzacz. Przyczynia się on do ograniczenia ilości zużywanej wody – podpowiada ekspert. Strefa zmywania to także miejsce, w którym zwyczajowo umieszczamy kosz na śmieci oraz środki czyszczące. Jednak jeśli wśród domowników znajdują się małe dzieci, warto zastanowić się nad wygospodarowaniem zamkniętej lub umieszczonej poza ich zasięgiem szafki tak, by najmłodsi nie mieli dostępu do niebezpiecznych specyfików.

Strefa nr 4: przygotowywanie
Obszar przygotowywania pożywienia, ze względu na liczbę potrzebnych w tym procesie akcesoriów zajmuje w kuchennym ciągu roboczym najwięcej miejsca. Szerokość blatu powinna wynosić w związku z tym nie mniej niż 90 cm. Konieczne jest również zorganizowanie przestrzeni do przechowywania garnków, noży, desek do krojenia oraz sprzętów elektronicznych, takich jak mikser czy blender. Zajmujące dużo miejsca wyposażenie najpraktyczniej schować do pojemnych szuflad. W ten sposób zapewnimy łatwy dostęp nawet do najcięższych przedmiotów o nietypowych kształtach. W strefie przyrządzania posiłków warto umieścić także najpotrzebniejsze przyprawy. By nie utraciły swych właściwości, konieczne jest jednak wygospodarowanie dla nich zaciemnionej, zabezpieczonej przed wilgocią półki.


Strefa nr 5: gotowanie
Na ostatnie stanowisko przygotowywania posiłków składa się zarówno płyta kuchenna, piekarnik, mikrofalówka, jak i przestrzeń, która pomieści blachy, patelnie oraz naczynia żaroodporne. Z uwagi na nieodmiennie związaną z gotowaniem parę wodną i wysoką temperaturę, konieczne jest także zamontowanie okapu, który wyeliminuje ich negatywne oddziaływanie na meble znajdujące się w otoczeniu kuchenki. Takie rozwiązanie pozwoli nam także rozwiązać kwestię rozchodzenia się zapachów, szczególnie istotną w wypadku pomieszczeń otwartych kuchni i aneksów.

- Jeśli metraż pomieszczenia umożliwia nam zainstalowanie wyspy kuchennej, organizacja stref może przebiegać w nieco inny sposób – tłumaczy Aneta Dziedzina, ekspert Grupy Armatura. – W jednym ciągu roboczym urządzamy obszar zapasów, przechowywania oraz gotowania. W osobnym segmencie umiejscawiamy natomiast zlewozmywak wraz z baterią oraz blat służący do przygotowywania produktów spożywczych. Należy jednak pamiętać, że tego typu układ wymaga innego podłączenia instalacji wodnej, co może wiązać się z dodatkowymi kosztami – dodaje.

Funkcjonalność na poziomie
Innym, przydatnym sposobem na organizację kuchennej przestrzeni jest poziomy podział stref. Zakłada on segregację akcesoriów i sprzętów według częstotliwości ich wykorzystywania. Przedmioty codziennego użytku – kubki, talerze, sztućce czy produkty spożywcze, powinniśmy umieścić w szafkach znajdujących się na wysokości linii naszego wzroku, nie niżej niż w pierwszej szufladzie pod blatem. Dolne szafki posłużą nam natomiast do przechowania dużych garnków, blach lub suchych produktów spożywczych o długim terminie przydatności do spożycia. Ostatni z obszarów, znajdujący się powyżej 170 cm to miejsce, w którym schowamy rzadko używane akcesoria, eleganckie szkło czy odświętną zastawę.